Ad Benedictum Varchium
Facundissime mi, nepos Atlantis,
Varchi candide, candidus peritum
Quem chorus colit et virum potentum
Magnitudo satis superque pendit,
5
Ex quo tempore vidimus legendo
Scripta tot tibi digna sempiterno
A doctis celebrari honore, laude, et
Tum semper cupidus tui videndi
Et nunc sum meritam manum osculandi,
10
Manum quam merito colunt diserti,
Magni vel faciunt viri potentes.
O manus Latio suum nitorem,
Quae reddis veterem atque dignitatem
Pulsa barbarie tuum decorem!
15
Quis nam pro meritis queat probare?
O quam carmine quam vales soluta
Dicendi ratione, sive Tusca
Scribas, sive Latina, utraque sive
Praesens, sic tibi saeculum obligatur.
20
Debent praeteritum ut suo Maroni
Aphro, Tullio, Horatio et Catullo,
Debent omnia saecula ut Petrarchae
Praedocto, lepido, optimo poetae.
Ergo pro pietate singulari,
25
Pro tua eximia benignitate,
Pro bonis studiis scientiarum,
Oro me ut numero velis patrone
Servum ascribere candido tuorum.
Quod si conficies, ero beatus,
30
Ethruscae decus o perenne linguae!
Ad Laurentium Nicolocesium responsio
Quis me stultior, obsecro, quis esset
Immodestior impudentiorque?
Quis risu mage dignus et cachinno?
Si quae tu nimia benignitate
5
Mihi, seu potius volens iocari,
Das ipse, accipiam, velimque magnas
Serio tibi gratias referre!
Quare habe tibi quicquid est, quod in me
Liberaliter, hercule, et diserto
10
Sed falso tamen ore contulisti,
Et me desine, quaeso, singularis
Amice ac mihi carior medullis,
Non amare quidem, sed immerentem
Tot laudum cumulo gravare mendax.